Μπάφοι και Ψινάκης

Τέσσερα-πέντε "για".

Για την ακροδεξιά

Η αλήθεια είναι ότι οι δηλώσεις και οι ενέργειες στελεχών της Κυβέρνησης εδώ και καιρό είναι άκρως απολαυστικές και δε χρειαζόταν κανένα εκλογικό αποτέλεσμα και καμία δημοσκόπηση για να καταλάβει κανείς ότι το τέλος τους είναι κοντά.

Πρώτα ήρθαν τα 500άρικα, δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές (αυτά που θα φύγουν στα χαράτσια). Μετά, το σκάνδαλο με τον Μπαλτάκο, τον οποίο και "άδειασε ο Πρωθυπουργός" (αυτός που δεν έχει γνωρίσει ποτέ του φασίστα). Στη συνέχεια ήρθαν οι δηλώσεις Βενιζέλου περί αποχώρησης του ΠΑΣΟΚ από την Κυβέρνηση εάν η Ελιά αποτύχει (δήλωση που αν μη τι άλλο σε πείθει να ψηφίσεις Ελιά). Έπειτα ήρθε η άκρως διασκεδαστική ενέργεια Μιχελάκη να ακυρώσει το δημοψήφισμα για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ (αυτό που έβγαλε 98% "όχι", αλλά δεν το ακύρωσε για αυτό, δεν το φανταζόταν). Μετά έσκασε η "βόμβα" Σαμαρά με υποσχέσεις για 770.000 θέσεις εργασίας (αυτές με τα 400ευρα, αλλά δεν το λέμε). Κι έπειτα ήρθε ο έρωτας.

Με μεγάλη έκπληξη στο Μαξίμου το βράδυ της Κυριακής συνειδητοποίησαν ότι "Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα". Και με αυτό το σλόγκαν λογικά θα συνεχίσουν στη δεύτερη Κυριακή, αφού η Αθήνα τούς τελείωσε. Από Δευτέρα βέβαια θα αναγκαστούν να ψάξουν μια καινούργια ατάκα, γιατί όλη η Ελλάδα θα τους έχει γυρίσει την πλάτη, δίνοντας καθαρή νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, οδηγώντας τη ΝΔ στο δρόμο του ΠΑΣΟΚ και τη χώρα σε νέες βουλευτικές εκλογές. Και αυτό δεν μπορεί να το αποτρέψει ούτε ο ίδιος ο Ζαγοράκης.

Όσο και εάν διαφωνώ με τις πρόωρες εκλογές γενικότερα, οφείλω να ομολογήσω πως αυτήν τη φορά το απολαμβάνω και με το παραπάνω. Και η απόλαυση είναι διπλή, αφού η μεγαλύτερη "κυβέρνηση-καφενείο" που πέρασε από την ελληνική ιστορία διαλύεται από την μεγαλύτερη "αξ. αντιπολίτευση-πανηγύρι", τουλάχιστον από τότε που θυμάμαι. Αυτό μας αξίζει και δεν ντρέπομαι που το ομολογώ.

Για τα πανηγύρια

Δεν χρειάστηκε τίποτα παραπάνω από δύο exit polls για να επικρατήσει το απόλυτο χάος στα social media με τον διαφαινόμενο θρίαμβο του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν αυτά τα exit polls που έδειχναν νίκη των Δούρου/Σακελλαρίδη σε Αττική/Αθήνα. Μπορεί να έδειχναν και 11%/16% σε Παναγιώταρο/Κασιδιάρη αντίστοιχα, αλλά για τους συριζαίους μικρή σημασία είχε αυτό. Η αριστερά ήταν μπροστά στον πρώτο της εκλογικό θρίαμβο στην σύγχρονη ιστορία. Για καμιά ώρα περίπου.

Έπειτα, ησυχία. Η υπό διάλυση ΝΔ κατάφερε να μαζέψει 1.489.202 στις περιφέρειες, ενώ τα συντρόφια 1.004.739. Και να'σου ο Μηλιός να δηλώνει πως η ψήφος στην Αττική μετράει περισσότερο, λες και δεν καταλαβαίνει πως σε απόλυτους αριθμούς ηττώνται. Και να προσπαθούν (ποιοί;) οι άνθρωποι του Mega να δώσουν στον υπεύθυνο των οικονομικών (ναι, "οικονομικών") του ΣΥΡΙΖΑ να καταλάβει πως 1.489.202>1.004.739. Μάταιος κόπος. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε. Γιατί έτσι.

Η πλάκα είναι ότι κανένας (σοβαρός) άνθρωπος δεν θα καθόταν να ασχοληθεί με τα ποσοστά των κομμάτων σε δημοτικό/περιφερειακό επίπεδο εάν ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έδινε τόσο έντονο κομματικό χαρακτήρα στις εκλογές. Το αποτέλεσμα: η Αξ. Αντιπολίτευση διεκδικεί επί της ουσίας μόλις 2 από τις 13 περιφέρειες στην δεύτερη Κυριακή, ενώ από τους πέντε μεγαλύτερους Δήμους έχει μείνει εκτός διεκδίκησης των Θεσ/νίκης, Πατρέων και Ηρακλείου. Τέτοιο αυτογκόλ, αλήθεια, ούτε ο ΓΑΠ.

Όπως και να'χει πάντως, στην Κουμουνδούρου έχουν ανάψει τις μηχανές εν όψει ευρωεκλογών. Εκεί θα κερδίσουν, σίγουρα. Και η Μέρκελ έχει αρχίσει να βλέπει εφιάλτες με τον Παπαδημούλη να σκίζει μνημόνια στο Ευρωκοινοβούλιο, τον Λαφαζάνη να διαπραγματεύεται με το ΔΝΤ και τον Διαμαντόπουλο να απαγγέλει Μπρεχτ στον Γιούνκερ. Τα παραμύθια τελείωσαν. Ευρώπη, ερχόμαστε.

Για την σαπίλα

Δύο δήμοι είχαν ξεχωριστό ενδιαφέρον λόγω υποψηφίων και συνθηκών γενικότερα: (α) ο Δήμος Βόλου (Μπέος) και (β) ο Δήμος Πειραιά (Μώραλης).

Καί εδώ το αλάνθαστο κριτήριο του ελληνικού λαού απέδειξε περίτρανα ότι είμαστε Σοφοί (αν όχι Ήρωες), άξιοι απόγονοι των αρχαίων ημών προγόνων. Τέτοιο σουξέ η μαφία, ούτε στον Νονό. Βέβαια οι Βολιώτες έχουν κάθε λόγο να ψηφίζουν έναν υπόδικο που οραματίζεται να κάνει το Βόλο "Μονακό", ενώ είναι απόλυτα κατανοητό οι Πειραιώτες να ψηφίζουν ανθρώπους που μπορεί να τους δώσουν δωρεάν διαρκείας για τον Ολυμπιακό. Στην τελική, εάν αυτοί οι δύο δεν τα καταφέρουν, υπάρχει και η λύση της ΧΑ στις επόμενες εκλογές. Δε χάθηκε κι ο κόσμος. Τουλάχιστον όσο υπάρχουν εφοπλιστές και νεοναζί.

Για τις Σκουριές

Η περίπτωση του Δήμου Αριστοτέλη παρουσιάζει ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον και αυτό λόγω της μεγάλης φασαρίας που έχει προκληθεί με τις εξορύξεις χρυσού στην περιοχή.

Πρέπει να ήταν γύρω στα μεσάνυχτα, όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης δήλωνε σε τηλεοπτικό σταθμό ότι ο κ. Πάχτας κέρδισε και οι εξορύξεις θα προχωρήσουν κανονικά. Την ίδια ώρα γινόταν πανικός στο twitter με τον εν λόγω δήμο, αφού είχε ενσωματωθεί μόλις το (περίπου) 35% του συνόλου δείχνοντας ευρεία νίκη του κ. Πάχτα με 67%, αποτελούμενο όμως κυρίως από εκλογικά τμήματα μεταλλορύχων, οπότε η αγωνία μεγάλωνε. Τελικά, ο κ. Πάχτας ηττήθηκε με 46.95% (ο αντίπαλός του, κ. Μίχος, έπιασε 51.13%). Αλλά ο Υπουργός διέδιδε νίκη του Πάχτα με 67% και καμάρωνε. Και ζητούσε μάλιστα από τους "αντιδραστικούς" να συμβιβαστούν με το "δημοψήφισμα" υπέρ της εξόρυξης, όπως το χαρακτήρισε. Ζωντανά, στην τηλεόραση. Ο απίθανος.

Την επόμενη ημέρα η αντίπερα όχθη αποδείχθηκε άξια ανταγωνίστρια του κ. Γεωργιάδη, τουλάχιστον σε επίπεδο σκέψης και προβληματισμού. Οι διθύραμβοι έδιναν και έπαιρναν, χωρίς καν τον στοιχειώδη προβληματισμό ότι ο κ. Πάχτας (α) κατεβαίνει ακόμα στην πολιτική και (β) πιάνει 46.95%. Πολύ χειρότερα δε, ουκ ολίγοι συμφώνησαν με τον κ. Γεωργιάδη και χαρακτήρισαν τις εκλογές στο Δήμο Αριστοτέλη "δημοψήφισμα" για τις εξορύξεις χρυσού. Τώρα άλλωστε τους βόλευε, αφού είχαν κερδίσει. Δεν είχαν μπει καν στην στοιχειώδη προσπάθεια να επισκεφθούν την ιστοσελίδα του κ. Μίχου για να δουν τις θέσεις του επί του θέματος:

"ο Δήμος δεν έχει ούτε το ρόλο, ούτε τη δυνατότητα, ούτε τη θεσμική αρμοδιότητα να νομοθετήσει ώστε να ακυρώσει τις επεκτάσεις της μεταλλείας. Με βάση αυτή τη παραδοχή δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι αρνούμαστε το χαρακτήρα δημοψηφισματικής προσέγγισης των δημοτικών εκλογών σε σχέση με το ναι ή το όχι στην επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας. Θεωρούμε αναφαίρετο και δημοκρατικό δικαίωμα όλων των πολιτών το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής του επαγγέλματος και της αξιοπρεπούς εργασίας."

Αλλά οι νεοδημοκράτες είναι πρόβατα. Μόνον αυτοί.

Για επίλογο

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το ποσοστό συμμετοχής στις Ευρωεκλογές στην Ελλάδα θα είναι περίπου 50%. Από αυτούς, λιγότεροι από έναν στους δέκα θα μπουν στον κόπο να διαβάσουν τις θέσεις των κομμάτων που θα ψηφίσουν. Πέραν αυτού, οπωσδήποτε υπάρχει μερίδα του κόσμου που ούτε καν γνωρίζει ποια είναι τα Ευρωπαϊκά Κόμματα και ποιοί οι αρχηγοί τους. Και ακόμα χειρότερα, κάποιοι από αυτούς θα ψηφίσουν.

Δε βαριέσαι όμως. Από βδομάδα πάλι εδώ θα είμαστε. Και θα μας φταίνε οι πολιτικοί, η ΕΕ και τα "πρόβατα", που είναι πάντα οι άλλοι. Γιατί εμείς είμαστε ωραίοι. Όπως και να το κάνουμε.

Καληνύχτα.

(ΥΓ1: Είναι πολύ κρίμα να μη ζει ο Ραφαηλίδης. Θα είχε πολύ πλούσιο υλικό.)

(ΥΓ2: Ο τίτλος δεν κολλάει, αλλά προσφέρει page views και τα κονομάω από τα μυστικά συμφέροντα.)

(ΥΓ3: Thanks, zoupitos)