Παπαγεωργόπουλος

Ο περιορισμός της ελευθερίας ενός ατόμου δε μπορεί να αποτελεί ευχάριστη είδηση, ακόμα και στην ακραία περίπτωση της σύλληψης κάποιου χρήστη ινδικής κάνναβης. Συνεπώς, η φυλάκιση ενός "έντιμου ανθρώπου ο οποίος έχει προσφέρει απίστευτα πολλά πράγματα" σε κάποια πόλη κρίνεται ως δυσάρεστη ή (/και) κατακριτέα.

Ο κ. Παπαγεωργόπουλος δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από τον αποδιοπομπαίο τράγο, θύμα ενός σάπιου πολιτικού συστήματος (με το οποίο ουδεμία σχέση έχει) αλλά και της δίψας ενός ταλαιπωρημένου λαού για πολιτικό αίμα (λαού που, βεβαίως, ουδέποτε τον ψήφισε). Παρά ταύτα, το δικαστικό σώμα χαιρέτισε την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά τη σαπίλα που υποβόσκει στους κόλπους του, μα πολύ περισσότερο επαληθεύοντας όλους αυτούς που αρέσκονται στο να κατηγοριοποιούν τους ανθρώπους βάσει επαγγέλματος.

Στο εξής ο πρώην δήμαρχος της Θεσσαλονίκης θα βρίσκεται έγκλειστος με άλλους 600 κρατούμενους στις φυλακές Διαβατών μέχρι το έτος 2038, όταν και θα έχει εκτίσει την ποινή του και ο λαός της Θεσσαλονίκης θα μπορέσει να τον επανεκλέξει δήμαρχο της πόλης. Μέχρι τότε θα πρέπει να συνηθίσει σε έναν παντελώς άγνωστο για τον ίδιο τρόπο ζωής, όντας αναγκασμένος να περνάει το χρόνο του μη παράγοντας έργο και έχοντας καθημερινά νταλαβέρια με εγκληματίες και απατεώνες. Μοναδική παρηγοριά για τον "ατσαλάκωτο" αποτελούν οι φήμες που θέλουν κοντινό του πρόσωπο -Πόντιο πολιτικό της ίδιας περιοχής- να μετακομίζει σε διπλανό κελί στο άμεσο μέλλον, μειώνοντας ωστόσο ακόμα περισσότερο την αξιοπιστία του κόσμου προς το δικαστικό σύστημα του τόπου.

Ένα από τα ευχάριστα πάντως της όλης υπόθεσης είναι η ενημέρωση του κόσμου για τις συνθήκες κράτησης που επικρατούν στις φυλακές, όπου αναγκάζονται 5 και 10 άνθρωποι να συνυπάρχουν σε ένα κελί χωρίς να εφαρμόζονται στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής, όπως η απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους. Δεν αποκλείεται μάλιστα στο άμεσο μέλλον να δούμε τους ένθερμους υποστηρικτές και ψηφοφόρους του τέως δημάρχου να ενώνουν τις φωνές τους με ομάδες αναρχικών για "λευτεριά σε όσους είναι στα κελιά" και να διαδηλώνουν κατά των συνθηκών αυτών.

Ένα δεύτερο θετικό που προέκυψε είναι η διαγραφή του πρώην δημάρχου από τη Ν.Δ. -απόφαση ορόσημο για το μέλλον της χώρας. Πλέον το κυβερνών κόμμα αποτελείται αποκλειστικά και μόνον από πεντακάθαρα στελέχη, ενώ ο αρχηγός του απέδειξε για άλλη μία φορά τη μέγιστη σταθερότητα στις θέσεις του, η οποία συμβαδίζει απόλυτα με τη σταθερή πορεία της χώρας προς την αναγέννηση και την ανάπτυξη.

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι ιδιαίτερα μεγάλη σημασία δόθηκε την περασμένη εβδομάδα στην ψυχολογική κατάσταση του κρατούμενου καθώς και της συζύγου του με τους οποίους συμπάσχει (ή τους οποίους καταριέται) το πανελλήνιο. Μάλιστα, τα αγνά αυτά συναισθήματα των πολιτών είναι αποτέλεσμα καθαρής κριτικής σκέψης και σε καμία περίπτωση δε συνδέονται με την κομματική ταυτότητα του καθενός. Την ίδια στιγμή ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι σχεδόν ουδείς αναρωτήθηκε για το πως θα αναπληρωθεί το τεράστιο ποσό των 18.000.000€ που υπεξαιρέθηκε από το ταμείο του δήμου...

Ίσως αυτές οι παρατηρήσεις να αποτελούν ενδείξεις ότι η ελληνική κοινωνία αλλάζει. Μπορεί να χρειάστηκαν 40 χρόνια παρακμής και τρία μνημόνια, αλλά τα πρώτα δείγματα μετατροπής σε μια αναρχική κοινωνία ουμανιστικού χαρακτήρα που αψηφά τα χρήματα ενδεχομένως να είναι γεγονός. Ο πρώην δήμαρχος της Θεσσαλονίκης ήταν η απαραίτητη θυσία για την επερχόμενη επανάσταση, της οποίας πλέον αποτελεί σύμβολο. Ο λαός ξύπνησε. Η επανάσταση ξεκινάει. Θα νικήσουμε.